« Επιστροφή | Philip Sherrard – Ο βιασμός του ανθρώπου και της φ... » | Ιωάννης Ζηζιούλας – Είναι ο άνθρωπος ελεύθερος; » | Δημήτρης Χατζής – Η Παράδοση. » | Δημήτρης Χατζής – Τι είναι «Εθνικό». » | Δημήτρης Χατζής - To φίφτυ-φίφτυ στον έρωτα! » | Ματθαίος Μουντές – Αντίποινα. » | Ματθαίος Μουντές - Νηπιοβαπτισμός » | Ίρβιν Γιάλομ – Θρησκεία και Ψυχιατρική. » | Μiguel Unamuno – Diario Intimo » | Zήσιμος Λορεντζάτος - Για τον Δημήτρη Χατζή »

Kάλλιστος Ware – Η πρόκληση της επόμενης Χιλιετίας.

Image Hosted by ImageShack.us

Υπάρχει, τέταρ­τον, η καταστροφική οικολογική τραγωδία, η οποία, όπως ο Βρετανός ορθόδοξος συγγραφέας Philip Sherrard πραγματικά έδειξε, συνδέεται άμεσα με την εκτίμηση μας για το τί σημαί­νει να είσαι άνθρωπος. H τραγωδία, οφείλουμε να πούμε, δεν οφείλεται πρωταρχικά σε μια κρίση στο φυσικό περιβάλλον αυτό καθ' αυτό, αλλά σε μια κρίση στην καρδιά του ανθρώπου, μια ανθρωπολογική κρίση· καθώς το βασικό πρόβλημα δεν είναι απλώς τεχνολογικό ή οικο­νομικό, αλλά, βαθύτερα, προσωπικό και πνευ­ματικό. Αν καταστρέφουμε τα δάση και την άγρια πανίδα, και αν δηλητηριάζουμε τον αέρα πού αναπνέουμε και το νερό πού πίνουμε, αυτό συμβαίνει γιατί ξεχάσαμε την αυθεντική αν­θρώπινη ταυτότητα μας, την αληθινή σχέση μας ως άνθρωποι με τον υλικό κόσμο και την υψηλή ανθρώπινη κλήση μας ως ιερείς της Δημιουργίας του Θεού. Η εικόνα μας για τον κό­σμο έχει διαστραφεί, επειδή η εικόνα μας για τον άνθρωπο, ή αυτοσυνειδησία μας, έχει αμαυ­ρωθεί. Ουσιαστικά αυτό που φταίει δεν είναι οι επιστημονικές μας ικανότητες άλλα ή θεολο­γία μας περί προσώπου, ή μάλλον ή έλλειψη μιας τέτοιας θεολογίας.

H προσωπική μου αίσθηση της ανθρώπι­νης ευθύνης απέναντι στη φύση αυξήθηκε εν­τυπωσιακά, περίπου σαράντα χρόνια πρίν, όταν ήμουν διάκονος στη Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στην Πάτμο, και γνωρίστηκα με τον πνευματικό πατέρα του νησιού, τον αρχιμαν­δρίτη Άμφιλόχιο (Μάκρη). Είχε μια ιδιαίτερη αγάπη για τα δέντρα. «Ξέρετε», συνήθιζε να λέει, «ότι o Θεός είπε και μίαν άλλην έντολήν, που δέν είναι γραμμένη μέσα στη Γραφή; είναι η εντολή; να αγαπάτε τα δένδρα». Ήταν πεπεισμένος ότι οποιοσδήποτε δεν αγαπά τα δέν­τρα, δεν αγαπά τον Χριστό. «Οποιος φυτεύει ένα δένδρο», μας έλεγε, «φυτεύει ελπίδα, φυτεύει ειρήνη, φυτεύει αγάπη, και έχει τις ευλογίες του Θεού». Η αγάπη του για τα δέντρα δεν παρέμενε απλά θεωρητική, όταν οι ντόπιοι αγρότες πήγαιναν σ' αυτόν για εξομολόγηση, συνήθιζε να τους δίνει ως έπιτίμιο το να φυτεύουν ένα δέντρο. Η επιρροή του μεταμόρφωσε την εμφά­νιση του νησιού: λοφοπλαγιές οι οποίες ήσαν άπο εκατό χρόνια απογυμνωμένες, σήμερα είναι πυκνά σκεπασμένες με πεύκα και ευκαλύπτους.

Επισκόπου Διοκλείας
Κάλλιστου Ware
«Η Ορθόδοξη Θεολογία στον 21ο αιώνα»
Εκδ. Ίνδικτος, 2005
Σελ. 29-31

Ετικέτες

Καλησπέρα.
Πολύ ωραίο απόσπασμα.

Δημοσίευση σχολίου
eXTReMe Tracker