« Επιστροφή | Νικολάϊ Μπερντιάγεφ - Ο Μέγας Ιεροεξεταστής » | Κρίστοφερ Μέριλ – Ταξίδι στον Άθω » | Γιώργος Σεφέρης - Επιστολή Νο 62 » | e.e. cummings - 33x3x33 » | Αλέξανδρος Κοσματόπουλος - O Aγρός του αίματος » | Zήσιμος Λορεντζάτος – Κ.Καβάφης » | Πάνος Θεοδωρίδης – Άγιος Παράμονος » | Zαν Μπωντριγιάρ – Η κοινωνία της κατανάλωσης. » | Kάλλιστος Ware – Η πρόκληση της επόμενης Χιλιετίας. » | Philip Sherrard – Ο βιασμός του ανθρώπου και της φ... »

William Butler Yeats - Και τι μ' αυτό;

Image Hosted by ImageShack.us

Και τι μ' αυτό;

Οι πιο εκλεκτοί συμμαθητές του στο σχολειό
Λέγαν πώς θα γινότανε διάσημος·
Το πίστεψε κι αυτός, κι έζησε με κανόνες.
Κι ως τα τριάντα του τον έφαγε ο μόχθος.
«Και τι μ’ αυτό;» τραγούδησε τα φάντασμα του Πλάτωνα.
«Και τι μ’ αυτό;»

Ολα τα Εργα του διαβάστηκαν
Και ύστερ' από χρόνια κέρδισε
Χρήματα αρκετά για τις ανάγκες του
Και φίλους κέρδισε πού ήταν φίλοι.
«Και τι μ' αυτό;» τραγούδησε το φάντασμα, του Πλάτωνα.
«Και τι μ' αυτό;»

Ολα τα ευτυχισμένα του όνειρα εκπληρώθηκαν:
Σπίτι απόχτησε παλιό, γυναίκα, κόρη, γιό,
Χωράφια με δαμασκηνιές και λάχανα,
Κι είχε τριγύρω του σοφούς και ποιητές.
«Και τι μ' αυτό;» τραγούδησε το φάντασμα του Πλάτωνα.
«Και τι μ' αυτό;»

«Το Εργο μου τελείωσε», είπε όταν γέρασε,
«Σύμφωνα με το σχέδιο τα νεανικό,
Και ας φωνάζουν οί ανόητοι· ποτέ δεν έξετράπην,
Κάτι το τέλειο κατόρθωσα εγώ».
Πιο δυνατά τραγούδησε το φάντασμα του Πλάτωνα:
«Και τι μ' αυτό;»

Σελ. 93



Ό Yeats πέθανε στη Γαλλία, στις 28 Ιανουαρίου του 1939, πιστεύοντας ότι, αν ο άνθρωπος δεν μπορεί να γνωρί­σει την απόλυτη αλήθεια, μπορεί, τουλάχιστον, να την εν­σαρκώσει. Η μέρα του θανάτου του ήταν, όπως λέει ο W.H. Auden, «μια σκοτεινή και κρύα μέρα»' το «ιρλανδικό αγ­γείο» έμενε «άδειο από την ποίηση του». Στο έργο του, ωστόσο, ό Yeats είχε αμφισβητήσει την εξουσία του θα­νάτου. Ακολουθώντας ή παραλλάσσοντας τις απόψεις του Ιρλανδού φιλοσόφου George Berkeley, είχε μετουσιώσει τον απόλυτο υποκειμενισμό σε θριαμβική ποίηση κι είχε δι­εκδικήσει τα δικαιώματα της φαντασίας σ' έναν κόσμο πού την περιφρονούσε, στον κόσμο κάποιων υπαλλήλων, εμπόρων κι εργολάβων με «δειλή ανάσα», όπως θα έλεγε ο ίδιος,

Καιρός τη διαθήκη μου να γράψω...
Kι εδώ την πίστη μου δηλώνω:...
Θάνατο και ζωή και όλα
Τα δημιούργησε ένας άνθρωπος
Άπ' την πικρή ψυχή του, όλα,
Ναι, καί ήλιο και σελήνη κι άστρα,
Κι ακόμη πρόσθεσε αυτό,
Πώς οι νεκροί ανασταίνονται
και ονειρεύονται...

Ο Πύργος

William Butler Yeats
«Μυθολογίες και Οράματα»
Εκδ. Γαβριηλίδης, 1999.

Ευχαριστώ για την ανάρτηση και το "δάνειο". :)

Tελευταία είχε ασχοληθεί με πνευματιστικές συνεδρίες, θέλοντας ίσως να αποδείξει ότι υπάρχει συνέχεια.
You would come hither, and bend your head,
And I would lay my head on your breast;
And you would murmur tender words,
Forgiving me, because you were dead:

(The Wind Among the Reeds)

Δημοσίευση σχολίου

Σύνδεσμοι

eXTReMe Tracker