Χοιροβοσκός ο Αναγνώστης

Οχι μοναχά πίστεψε, αλλά και αγάπησε o Καβάφης την τέχνη του, σε σημείο να την κάνει σκοπό της ζωής του, και τελικά ζωή του. Όταν οι Κωσταντινουπολίτες Καβάφηδες, πού είχαν μετοι­κήσει στην Αίγυπτο από το 1840 - ο πατέρας πεθαίνει το 1870 - έχασαν κάποτε τα χρήματα τους, ο ποιητής δεν απελπίστηκε. Αντί­θετα με άλλους ποιητές ή ανθρώπους των γραμμάτων, ο Καβάφης πίστευε πώς ένα επάγγελμα βιοποριστικό δεν εμποδίζει, αλλά βοη­θάει ένα επάγγελμα μη βιοποριστικό. «Μία άλλη ένασχόλησις - μια βιοποριστική εργασία οιαδήποτε, όχι βέβαια τόσο βαρεία ή τόσο μακριά που να τον παίρνει όλον του τον καιρό - είναι μεγάλο πλεο­νέκτημα για τον καλλιτέχνην», γράφει σε ένα σημείωμα με τα περιφερειακά ελληνικά του (Κ. Π. Καβάφη, Ανέκδοτα Σημειώματα. Παρουσίαση Γ. Π. Σαββίδης, «Έρμης» 1983, σελ. 41).

Ύστερα από περιπλάνηση σε Αγγλία και (λιγότερο) Κωσταντινούπολη, το 1885 γυρίζει, καθώς ξέρομε, στην Αλεξάντρεια οριστικά και από το 1892 εργάζεται εκεί, υπάλληλος στην Υπηρεσία Αρδεύ­σεων - που τη διοικούν Άγγλοι - ως το 1922, τριάντα χρόνια. Την υποχρέωση του στην κοινωνία ο Καβάφης την πλήρωσε. Αλλά και αν δε δούλευε βιοποριστικά - αν είχε ανεξαρτησία οικονομική - πάλι θα πλήρωνε με φόρους την υποχρέωση του. Αντίθετα, ποτέ δεν πληρώθηκε (μήτε ήταν δυνατό να πληρωθεί) από κανένα για την τέχνη του, και το κοινωνικό σύνολο του χρωστάει πάντα όση σκληρή δουλειά έκανε ολάκερη τη ζωή του, δίχως να πληρωθεί. Ωστόσο, δίχως την ποιητική δουλειά του Καβάφη, το ελληνικό (o altra cosa) σύνολο θα ήταν σήμερα σημαντικά φτωχότερο. Αυτό επωφελήθηκε τελικά. Και το επιμύθιο (παρμένο από άλλα καβα­φικά συμφραζόμενα):

Μα η κοινωνία που
ήταν σεμνότυφη πολύ
συσχέτιζε κουτά.
(1927).

Από το 1907 ως το τέλος της ζωής του, είκοσι έξι χρόνια, ο Καβάφης κατοικεί μόνιμα 10 Rue Lepsius, στο δεύτερο πάτωμα. Είναι σαράντα τεσσάρων χρονών και εκεί θα ζήσει τα υπόλοιπα χρόνια της ωριμότητας του. Σκοπός της ζωής του και ζωή του, η ποίηση. Όντας σχεδόν ένα από τα αξιοθέατα της Αλεξάντρειας, ο Ε. Μ. Forster αφιερώνει τη δεύτερη έκδοση (1938) του βιβλίου του Αlexandria, a History and a Guide στον ποιητή Καβάφη, πέντε χρόνια ύστερα από το θανατό του (1933).

So far so good, που λεν οι Εγγλέζοι.

Zήσιμος Λορεντζάτος
«Ένας Ποιητικός Περίπατος»
Εκδ. Δόμος, Αθήνα 1999.
Σελ. 12-13

Ετικέτες Ζήσιμος Λορεντζάτος

Γεώργιος Χοιροβοσκός | Παρασκευή, Απριλίου 27, 2007 | 9:43 π.μ. | Διεύθυνση Παραπομπής